خبرگزاری مهر – گروه سلامت: در روزگاری که حمایت از حقوق بشر، حفاظت از جان غیرنظامیان و احترام به اصول بشردوستانه بین‌المللی به‌عنوان پایه‌های اساسی تمدن معاصر شناخته می‌شوند، شاهد نقض آشکار و سازمان‌یافته این ارزش‌ها توسط رژیم صهیونیستی با حمایت آشکار آمریکا هستیم. حمله مستقیم به مراکز درمانی، بیمارستانها، آمبولانس‌ها، کادر درمان، و حتی نوزادان، نه تنها یک جنایت جنگی بلکه فاجعه‌ای انسانی است که وجدان جهانی را به لرزه درمی‌آورد.
زیر ساخت سلامت در خط مقدم حمله
در هفته‌های اخیر، موجی از حملات هدفمند علیه زیرساخت‌های سلامت در ایران به وقوع پیوسته که در نوع خود بی‌سابقه و هولناک است و هدف قرار دادن مراکز درمانی که پناهگاه بیماران، مجروحان و آسیب‌دیدگان هستند، بیانگر ماهیت ضد انسانی و بی‌رحمانه این اقدامات است؛ اقداماتی که نه در میدان نبرد، بلکه در بطن زندگی غیرنظامیان و در دل بیمارستانها، جان انسان‌های بی‌گناه را گرفته‌اند.
فاجعه‌ای در سایه سکوت جهانی
در روزهایی که افکار عمومی جهان درگیر تحولات مختلف است، رژیم صهیونیستی با تشدید حملات خود به زیرساخت‌های درمانی و مناطق مسکونی ایران، یکی از بی‌سابقه‌ترین جنایات انسانی در سال‌های اخیر را رقم زده است. در حالی که مراکز درمانی باید در هر شرایطی مصون از حمله و تخریب باقی بمانند، این بار بیمارستانها، آمبولانس‌ها، پزشکان، پرستاران و حتی نوزادان، به اهداف مستقیم حملات بدل شده‌اند؛ اقدامی که با هیچ معیار اخلاقی، انسانی یا حقوقی قابل توجیه نیست.
فهرست اهداف؛ از تهران تا کرمانشاه
در بازه زمانی ۱۳ تا ۲۰ ژوئن ۲۰۲۵، ده‌ها مرکز درمانی، آموزشی و امدادی در شهرهای مختلف ایران هدف حملات مستقیم قرار گرفتند. بیمارستان کودکان شهید حکیم در تهران (۱۴ ژوئن)، بیمارستان فارابی کرمانشاه (۱۶ ژوئن)، و مرکز بهداشت میان‌راهان در استان کرمانشاه (۲۰ ژوئن) تنها بخشی از مراکزی هستند که مورد اصابت قرار گرفته‌اند. همچنین حمله همزمان به چندین بیمارستان بزرگ تهران از جمله بیمارستان‌های نور، شهید هاشمی‌نژاد، خاتم‌الانبیاء، شهید مفتح (مرکز سوختگی) و ولی‌عصر (۱۸ ژوئن) و نیز بیمارستان مصطفی خمینی (۱۵ ژوئن)، موجی از وحشت و بی‌ثباتی را در سیستم سلامت کشور به وجود آورده است.
ساختمان جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران (۱۸ ژوئن)، بهزیستی قصر شیرین (۱۳ ژوئن) و دانشکده‌های تغذیه، بهداشت، پرستاری و پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه (۱۶ ژوئن) نیز از جمله دیگر مراکز غیرنظامی و خدماتی بودند که به طور مستقیم هدف قرار گرفتند.
در این حملات، ده‌ها نفر از کادر درمان، امدادگران و اعضای خانواده‌های آنان به شهادت رسیدند. از جمله قربانیان می‌توان به دکتر مرضیه عسگری (استادیار نوزادان دانشگاه علوم پزشکی تهران) و فرزند سه‌ساله‌اش، دکتر زهرا رسولی (متخصص زنان و زایمان) به همراه نوزاد دوماهه‌اش که بر اثر سوختگی شدید جان باختند، و آقای طاهر آیت‌اللهی (متخصص علوم آزمایشگاهی دانشگاه علوم پزشکی ایران) اشاره کرد. همچنین، دکتر محمدحسین عزیزی، عضو هیئت علمی فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران، در این حملات جان خود را از دست داد.
پزشکان؛ مادران؛ نوزادان، قربانیان بی دفاع حمله
در کنار این حملات مستقیم، رژیم صهیونیستی با ترور هدفمند غیرنظامیان و بمباران مناطق مسکونی، تلاش دارد با ایجاد فضای وحشت، جامعه را به زانو درآورد. تا این لحظه، آمارهای رسمی از شهادت بیش از ۴۰۰ زن، مرد و کودک و زخمی شدن دست‌کم ۳،۰۵۶ نفر حکایت دارد؛ آماری که متأسفانه به شکل روزانه در حال افزایش است.
بیش از ۹۰ درصد اهداف منازل مسکونی هستند
محمد اسماعیل توکلی، رئیس اورژانس استان تهران نیز گفته است؛ ما نخستین گروه‌هایی هستیم که در محل حادثه حاضر می‌شویم و آنچه در صحنه‌ها مشاهده کردیم، عمدتاً و به شکل وحشیانه ای حمله به منازل مسکونی بود بیش از ۹۰ درصد از ۲۰۶ نقطه‌ای که هدف قرار گرفتند خانه‌های مردم عادی بودند مادران کودکان خانواده‌ها بودند.
توکلی افزود: در تهران به تنهایی ۳۹ مادر و ۱۲ کودک در این حملات شهید شدند. وقتی بیمارستان و واحدهای مسکونی هدف موشک قرار می‌گیرند دیگر چگونه می‌توان از رعایت اخلاق جنگی سخن گفت؟
وی ادامه داد: پس وقتی سخن از نقطه زنی دقیق می‌شود، باید پرسید این نقطه‌ها کجاست؟ خانه مادران و کودکان؟ تخت بیماران در بیمارستانها؟ آوار مردم عادی شهادت و زخمی شدن بیگناهان گواهی روشن است بر اینکه این ادعا، چیزی جز جنگ روانی و فریب افکار عمومی نیست.
حمله به آمبولانس؛ نقض آشکار ژئو
از سوی دیگر، ۶ دستگاه آمبولانس مورد اصابت قرار گرفته‌اند و در نتیجه آن، ۳ امدادگر جمعیت هلال احمر به شهادت رسیده‌اند؛ اقدامی که آشکارا نقض کنوانسیون ژنو و حقوق بین‌الملل بشردوستانه است.
این وقایع، نه‌تنها نشان‌دهنده سقوط اخلاقی رژیم صهیونیستی در بی‌اعتنایی کامل به اصول انسانی است، بلکه بازتابی از ناتوانی یا بی‌عملی نهادهای بین‌المللی در حمایت از مردم و کادر درمانی بی‌دفاع به شمار می‌رود. در زمانی که دنیای متمدن مدعی حمایت از حقوق بشر است، سکوت در برابر این جنایات، مشارکت غیرمستقیم در فاجعه‌ای است که وجدان جهانی را به چالش می‌کشد.
فریاد بی پاسخ در برابر جنایات
به گزارش مهر؛ حملات هدفمند رژیم صهیونیستی به مراکز درمانی، آموزشی و امدادی در ایران، نه‌تنها مصداق آشکار جنایت جنگی است، بلکه نشان‌دهنده بی‌اعتنایی کامل به اصول انسانی و حقوق بین‌الملل است. در حالی که کادر درمان و بیماران باید در امنیت کامل باشند، این بار خود به قربانیان اصلی بدل شده‌اند و ادامه این روند، بدون واکنش جدی نهادهای بین‌المللی، می‌تواند پایه‌های اعتماد جهانی به نظام‌های حقوقی و بشردوستانه را بیش از پیش متزلزل کند.
سکوت جامعه جهانی در برابر این جنایات، نه فقط نگران‌کننده بلکه مشارکتی ناگفته در تداوم ظلم است.