به گزارش ایکنا، المیادین در یادداشتی به قلم احمد عبدالرحمن، تحلیلگر فلسطینی درباره تجاوز رژیم صهیونیستی به خاک ایران و شهادت فرماندهان ارشد نظامی جمهوری اسلامی ایران نوشت:
در واقع، اگر رژیم عبری اسرائیل این اقدام را به تنهایی انجام می‌داد، یا اگر قبل و در حین اجرای آن، یا حتی در حین تلاش برای مقابله با پاسخ ایران هیچ کمک اطلاعاتی یا نظامی دریافت نمی‌کرد، ما و دیگران آن را خیره‌کننده و حیرت‌انگیز می‌دانستیم.
بیشتر بخوانید:
با این حال، در واقعیت، همانطور که همه شواهد و نشانه‌ها، به‌ویژه اظهارات دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا و رژیم صهیونیستی او نشان می‌دهد، اسرائیل صرفاً نوک پیکان این تجاوز بوده است، نه چیز دیگر، و اینکه جبهه‌ای کامل از کشورها و گروه‌های محور شر در برنامه‌ریزی و اجرای این تجاوز خائنانه مشارکت داشته‌اند، تجاوزی که ظاهراً از زمان ریاست جمهوری جو بایدن، تدارک دیده شده بود و برای این حمله کشورهای منطقه‌ای و بین‌المللی و گروه‌های محلی که سال‌هاست با سازمان‌های اطلاعاتی اسرائیل، آمریکا و بریتانیا در ارتباط بوده‌اند، به کار گرفته شده بودند.
در چنین شرایط پیچیده‌ای که مستلزم آگاهی و هوشیاری در مواجهه با پیامدهای ناشی از آن است، به نظر می‌رسد جمهوری اسلامی ایران با مجموعه‌ای از چالش‌ها روبه‌رو است که به نظر ما خطرناک‌تر از چالش‌هایی نیست که پس از انقلاب امام خمینی(ره) با آن مواجه بود، و شاید حتی خطرناک‌تر از آن باشد. زیرا تغییراتی در دو سال گذشته، به‌ویژه پس از آغاز عملیات طوفان الاقصی، به وجود آمده است که مهمترین آنها حالت «هیجان سیستماتیکی» بود که جامعه اسرائیل و رهبری سیاسی و نظامی آن را تحت تأثیر قرار داد و باعث شد که از تمام سلاح‌ها و توان نظامی عظیم خود علیه صدها هزار غیرنظامی بی‌دفاع در نوار غزه استفاده کند، علاوه بر اینکه بخشی از این توانایی‌ها را برای اجرای طرح‌هایی استفاده کرد که بیش از سی سال پیش تدوین شده بود و در صدر آنها آواره کردن فلسطینیان از سرزمین خود و همچنین ایجاد تغییر جمعیتی با کشتار ده‌ها هزار نفر از فلسطینیان، به‌ویژه زنان و کودکان است.
این تغییرات توسط محور شرارت در جهان پشتیبانی می‌شود که درهای انبارهای اسلحه خود را کاملاً باز گذاشته است تا رژیم اشغالگر بتواند از آن به دلخواه خود بهره ببرد و تمام امکانات مادی، رسانه‌ای و سیاسی خود را برای دفاع از جنایات و قتل عام‌های خود به کار گیرد.
مردم ایران تقریباً با همه مردم جهان تفاوت دارند. زیرا این مردم از زمان حمایتشان از انقلاب امام راحل(رضوان الله علیه) و پس از پرداخت بهای سنگین خون جوانانشان در مقابله با باند جنایتکار ساواک که در نهایت منجر به سقوط رژیم دست‌نشانده پهلوی و پیروزی یکی از بزرگترین انقلاب‌های تاریخ معاصر شد، انقلابی ایجاد کردند که سنگ بنای بسیاری از انقلاب‌های دیگر را تشکیل داد و تاریخ جدیدی را در منطقه ایجاد کرد که هدف اصلی آن نفی ظلم، آزادی ملت‌ها و سرزمین‌ها و انتخاب گزینه مقاومت در برابر دشمنان ملت بر همه گزینه‌های دیگر بود. از آن زمان، این مردم به انتخاب‌هایی که از زمان آغاز انقلاب بزرگشان با خدا عهد بسته بودند، پایبند مانده‌اند و با وجود حملات پی در پی در ارعاب و تهدید که اگر متوجه هر ملت دیگری می‌شد، مدت‌ها پیش پرچم تسلیم را برافراشته بود، عقب‌نشینی نکرده‌اند.
در واقع، در طول سال‌های محاصره، ایشان توانست کشور ایران را در بسیاری از سطوح به یکی از مهمترین کشورهای جهان تبدیل کند و جمهوری اسلامی را علاوه بر حوزه اقتصادی، از نظر علمی، پزشکی، فرهنگی و نظامی به صف کشورهای پیشرفته متصل کند که به نوبه خود یک جهش کیفی به شمار می‌رفت. اگر این محاصره ناعادلانه وجود نداشت، ایران به یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان تبدیل می‌شد.
جغرافیای ایران نیز یکی از بزرگترین نقاط قوت جمهوری اسلامی محسوب می‌شود. جغرافیای متنوع و وسیع ایران فضای کافی برای جذب هرگونه حمله را فراهم می‌کند. همچنین به ایران این توانایی را می‌دهد که آن را با حداقل تلفات جذب و حتی آن حمله را به یک نیروی دفاعی متقابل تبدیل کند و امکان می‌دهد تا پاسخ دهد و تهدید را به فرصتی مطمئن برای دفع تجاوز و خنثی کردن نقشه‌های آن تبدیل کند.
از دیگر توانایی‌های ایران توسعه نظامی و تیزبینی سیاسی این کشور است که اهمیتشان کمتر از موارد قبلی نیست و به جمهوری اسلامی ایران امکان می‌دهد تا با تمام توان و قدرت خود با تجاوز مقابله کند و تمام نقشه‌های دشمنان خود را خنثی کند، دشمنانی که با تکیه بر ائتلاف‌های مختلف، در تلاش برای دستیابی به چیزی هستند که طی 46 سال گذشته در دستیابی به آن شکست خورده‌اند.
این کشور بزرگ، با مردم و رهبری‌اش، غیرممکن است که در مواجهه با گروهی از جنایتکاران و جنگ‌طلبان فرو بپاشد. این کشور تمام شرایط لازم را دارد تا از این بحران قوی‌تر، توانمندتر و مصمم‌تر برای ادامه مسیر خارج شود.
ترجمه از فرشته صدیقی
انتهای پیام